Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

26. H Λιλήθ δεν έφυγε ποτέ

     "Από την ίδια; Πώς είναι δυνατόν;" βροντοφώναξε ο Βεντούζας, κάνοντας την Τατιάνα να ταραχθεί προς στιγμήν με την αναπάντεχα εκρηκτική αντίδρασή του. "Ώστε γνωρίζεστε τόσον καιρό;" ξαναφώναξε ο καθηγητής, σε λιγότερο έντονο ύφος αυτή τη φορά, ενθαρρύνοντας την Τατιάνα να συνεχίσει την εξομολόγησή της.
     "Ναι, φυσικά, γκιατί σε εκπλήσσει Μάριγιε; Πόσοι ανά την Ελλάδα ταξιδεύουν στη Φινλανδία γκια να ξεπαγιάσουν; Ας μην ξεχνάμε ότι η Λιλήθ τεωρείται αυθεντία στον τομέα της σκανδιναβικής λογοτεχνίας και κάνει συχνά ταξίδια σε εκείνη τη χώρα. Μάλιστα την είχα συναντήσει στην πτήση για Τάμπερε όταν πήγαινε στο προπέρσινο συνέδριο ισλανδικής ποίησης. Είχαμε πιάσει κουβέντα πολλή ώρα. Μάλιστα μου είκε πει ότι εσύ ακύρωσες την ομιλία σου λόγκω γαστρεντερίτιδας, και εγκώ έχασα την μοναδική ευκαιρία να σε ξαναντώ μετά από τόσα χρόνια" αποκρίθηκε η Ρωσσίδα αεροσυνοδός ρίχνοντας του ένα ναζιάρικο βλέμμα.
     "Μα τότε η Λιλήθ γνώριζε πολύ περισσότερα πράγματα στην πρόσφατη συνάντησή μας" αναφώνησε ο καθηγητής και άρχισε να συλλογίζεται τα όσα είχαν συμβεί κατά τη διάρκεια της σύντομης συνομιλίας του με την παλιά του αγάπη. Θυμήθηκε ότι υπήρχαν δύο γλάστρες στο σπίτι της σαν τον αριθμό στο χαρτάκι της επιστολής που έλαβε, διακοσμημένες με τον αριθμό οκτώ... Εκείνη πάλι όταν ρωτήθηκε για τα χαρτάκια, έσπευσε να διαλύσει κάθε πιθανότητα σύνδεσης των δύο αριθμών που υπήρχαν στα χαρτάκια με τη σκανδιναβική αριθμολογία. Αν λοιπόν η Λιλήθ με τη Μαριάννα Παπαδοπούλου είχαν βαλθεί να τον εκδικηθούν μαζί για κάτι που και ο ίδιος ακόμα αγνοούσε; Αν ήταν μια καλοστημένη συμπαιγνία γυναικών; Και η Τατιάνα θα μπορούσε να παίζει κάποιο ρόλο σε αυτή τη σκευωρία, γυναίκα ούσα, πόσο μάλλον αν ήταν φίλη με την Λιλήθ. Άλλωστε προτού ακόμα μάθουν για το περιστατικό με τον Περικλή, η Τατιάνα είχε φαγωθεί να τον στείλει στη Φινλανδία.
     "Να σε ρωτήσω φίλη μου" είπε ο καθηγητής με ύφος ανακριτή, εσύ είχες γνωριστεί με τη Λιλήθ στο αεροπλάνο για Φινλαδία, όταν εκείνη ήταν καθοδόν για το συνέδριο ισλανδικής λογοτεχνία, δεν είναι έτσι;"
     "Ποίησης Μάριγιε, για να είμαστε ακριβείς" αποκρίθηκε η Τατιάνα ελαφρώς ξαφνιασμένη από την ερώτηση που της απήυθυνε ο καθηγητής.
     "Έστω" την διέκοψε απότομα ο Βεντούζας. "Άρα και οι δύο έχετε ταξιδέψει παλαιότερα στη συγκεκριμένη χώρα. Σε αυτή τη χώρα πρέπει να ταξιδέψω και γω τώρα, μαζί με την κυρία Μαριάννα Παπαδοπούλου, η οποία δεν αποκλείεται να είναι η δολοφόνος του Περικλή" τόνισε με το αυστηρότερο ύφος που διέθετε ο καθηγητής. "Τι μου κρύβεις,αγαπητή μου; Μίλα τώρα, όσο είναι καιρός".
     "Ντεν καταλαβαίνω τι εννοείς" απάντησε εκείνη. Στα μάτια της ο καθηγητής έβλεπε να διαγράφεται η αγωνία, σαν να έγινε κάποια περίεργη αποκάλυψη απο μέρους του Βεντούζα που την είχε ταράξει αφάνταστα. Και τότε ξέσπασε σε αναφιλητά λέγοντας "Έτσι είστε εσείς οι Έλληνες, τη μια αγκαπάτε και την άλλη ντεν διστάζετε να σταυρώσετε το ίντιο άτομο." Στη συνέχεια, αρπάζοντας την τσάντα της με το δεξί χέρι και σκουπίζοντας τα μάτια της με το αριστερό, απευθύνθηκε ξανά στον Βεντούζα λέγοντας: "Αντίο Μάριγιε, σου εύχομαι καλή τύχη και καλά τα κάνεις να με ξεχάσεις τελείως".
     Ο καθηγητής αντί να προσπαθήσει να σταματήσει τη Ρωσσίδα φίλη του που άρχιζε με γοργό βήμα να ξεμακραίνει, την παρατηρούσε θλιμμένα από το παγκάκι. Την αντίδρασή της την θεώρησε, προς  μεγάλη του θλίψη, απόδειξη της ενοχής της. Τι έπρεπε λοιπόν να κάνει; Έπρεπε να πάει στο σπίτι της Λιλήθ και να της μιλήσει ξεκάθαρα για τη γυναικεία συνωμοσία στην οποία η πρώην καλή του είχε εξέχοντα ρόλο; Ή έπρεπε να περιμένει ως την αυριανή πρωινή συνάντηση με τον νεαρό φοιτητή του, ο οποίος θα μπορούσε να του δώσει μια δεύτερη γνώμη για τα πρόσφατα συμβάντα; Μεγάλο το δίλημμα και πολύ μικρά τα χρονικά περιθώρια δράσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου