Δεν έβγαζε κανένα νόημα. Ίσως πίσω από όλα αυτά να κρυβόταν η Λιλήθ, πρώην ερωμένη του και συνάδελφός του στο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Σκανδιναβικής Μυθολογίας και Θρησκειολογίας. Από την άλλη η σκέψη πως ίσως μετά από τόσα χρόνια εκείνη να ήθελε να τον προκαλέσει με έναν τέτοιο τρόπο, με αυτό το γράμμα που άφηνε τόσα υπονοούμενα και με ένα λευκό χαρτάκι που ήταν ικανό να του χαλάσει το υπόλοιπο της μέρας, ήταν πολύ τραβηγμένη. Γέλασε με τον εαυτό του, κι ενώ έβαζε στην αριστερή του τσέπη το γράμμα, του χτύπησαν την πόρτα.
-Ποιος είναι; ρώτησε ξαφνιασμένος.
Μια γυναίκα, με αρκετά γκριζαρισμένα μακριά μαλλιά και παιδικό πρόσωπο, σχεδόν ανέγγιχτο από τον χρόνο, αλλά φανερά ταραγμένη, εισέβαλε σχεδόν στο γραφείο του. Το λευκό χαρτάκι που κρατούσε ακόμη στο δεξί του χέρι έπεσε κάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου